Analiza transformacji wewnątrzgrupowych wśród nie-Ukraińców
Prezydium Sekcji Oświaty Polskiego Komitetu Wykonawczego na Rusi
Źródło: Srokowski, Stanisław. Z dni zawieruchy dziejowej: 1914-1918. Kraków: Nakładem Księgarni Geograficznej "Orbis", 1932
Celem badań w ramach tego zakresu tematycznego jest przyjrzenie się licznym organizacjom o charakterze społecznym tworzonym przez nie-Ukraińców. Pozwoli to zrekonstruować, w jaki sposób nie-Ukraińcy wykorzystywali nowe możliwości samostanowienia narodowego, aby osiągnąć większą emancypację kulturową i społeczną. Celem jest zakwestionowanie twierdzenia o wewnętrznej jednorodności poszczególnych grup nie-Ukraińców. Rewolucja była bowiem również społecznym i kulturowym doświadczeniem, które wpłynęło na zmiany postaw poszczególnych przedstawicieli badanych grup, poglądy na kulturę narodową i hierarchie społeczne nie były spójne. Przedmiotem zainteresowania będą także wyzwania związane z aktywizacją apolitycznej części społeczeństwa, co stało się celem nieukraińskich elit narodowych.
W ramach badań nad tymi zagadnieniami spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, w jakich organizacjach działali nie-Ukraińcy i jakie cele polityczne, kulturowe i społeczno-ekonomiczne sobie stawiali? Zastanowimy się, czy można zauważyć ciągłość w zakresie działań i poglądów przedstawicieli badanych grup przed i po rewolucji, czy też wyznacza ona wyraźną cezurę. Zbadamy także konflikty, jakie występowały wewnątrz poszczególnych grup nie-Ukraińców?